เมื่อเช้าวันที่ 16 มีนาคม สมาคมวิจัยความหลับของจีน ประกาศว่าหัวข้อประจําปีของวันการหลับโลกในปักกิ่ง คือ "การหลับอย่างสุขภาพดีสําหรับทุกคน""หนังสือขาวปี 2023 เรื่องการนอนหลับของประชาชนจีน" ที่เปิดเผยในการประชุมแสดงให้เห็นว่า คุณภาพการนอนหลับของประชาชนจีนโดยรวมไม่ดีโดยมีเวลานอนเฉลี่ย 6.75 ชั่วโมงหลังจากเที่ยงคืน และมีจํานวนเฉลี่ย 1.4 การตื่น
ในสาขาแพทย์และสุขภาพ "อายุแบบปรากฏการณ์" ซึ่งมักถูกใช้เป็นตัวคาดการณ์โรคต่าง ๆ และเป็นเครื่องหมายชีวภาพในการประเมินการแก่ตัวกําหนดโดยลักษณะและหน้าที่ทางร่างกายของพวกมัน แทนที่จะกําหนดอายุจริงของพวกมัน.
การวิจัยแสดงให้เห็นว่าบิโอมาร์เกอร์ที่ขึ้นอยู่กับอายุสามารถใช้เป็นตัวชี้วัดที่น่าเชื่อถือได้สําหรับบุคคลที่ป่วยด้วยโรคสุขภาพบางชนิด เช่น โรคหัวใจและหลอดเลือด โรคเบาหวานประเภทที่ 2โรคระบบประสาทและฟีโนไทป์โรคเรื้อรังอื่น ๆ, ซึ่งสามารถให้ข้อมูลที่แม่นยํากว่าอายุจริงหรือเครื่องหมายเดียว (เช่นเทโลเมอร์)แม้ว่าการศึกษาเหล่านี้จะให้หลักฐานบางอย่างเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างการนอนและการเปลี่ยนแปลงฟีโนไทปิกที่เกี่ยวข้องกับอายุ, การวิจัยเพิ่มเติมยังจําเป็นที่จะเข้าใจความสัมพันธ์นี้อย่างเต็มที่
การศึกษาที่ดําเนินการโดยทีมงานของมหาวิทยาลัย Tsinghua You et al. วิเคราะห์รูปแบบการนอนหลับของผู้ใหญ่ชาวอเมริกัน 48,762 คน และอายุของฟีโนไทปิกที่สะท้อนจากเครื่องหมายชีวภาพหลายอย่างและพบความสัมพันธ์รูป U ที่กลับกลับกันที่น่าสนใจ: การนอนหลับ 7 ชั่วโมงต่อวันเป็น "ผลิตภัณฑ์ดูแล" ที่สมบูรณ์แบบสําหรับร่างกายมนุษย์ และการนอนหลับน้อยเกินไปหรือมากเกินไปจะเร่งการเพิ่มอายุของฟีโนไทปิกการศึกษานี้ได้นําการออกกําลังกาย เข้าไปในกรอบของการหารือพิสูจน์ความสัมพันธ์ที่ละเอียด แต่สําคัญระหว่างการออกกําลังกายและการนอนหลับ
ตามข้อมูลจาก NHANES ทีมงานวิจัยได้วิจัยแนวโน้มของระยะเวลาการนอนและความสัมพันธ์ระหว่างระยะเวลาการนอนและอายุปัจจัยความยาวของการนอนของคนส่วนใหญ่คือ 6-9 ชั่วโมงนอกจากนี้ ตั้งแต่วาระปี 2015-2016 สัดส่วนการนอนหลับสั้นและนอนหลับสั้นมาก มีแนวโน้มลดลง ขณะที่สัดส่วนการนอนหลับนานมีแนวโน้มเพิ่มขึ้น
เมื่อนักวิจัยใช้รุ่นเบื้องต้นและรุ่นที่ 1 เพื่อประเมินระยะเวลาการนอนเป็นตัวแปรต่อเนื่อง พวกเขาไม่ได้พบความสัมพันธ์ที่สําคัญระหว่างมันและอายุของฟีโนไทปิกในรุ่นที่ปรับเต็ม, มีความสัมพันธ์ที่สําคัญระหว่างระยะเวลานอนหลับต่อเนื่องและอายุของฟีโนไทปิก (รุ่น 2 p=0.031)
เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มนอนปกติ ระยะเวลาการนอนสั้นถูกเชื่อมโยงเป็นบวกกับอายุของฟีโนไทปิคในรุ่นดิบและรุ่น 1 (รุ่นดิบ, p=0.050; รูปแบบ 1, p<0.001; โมเดล 2, p = 0.570) นอกจากนี้, นักวิจัยยังสังเกตว่าระยะเวลาการนอนหลับยาวยังมีความเกี่ยวข้องเป็นบวกกับการเพิ่มอายุของฟีโนไทปิก (รุ่นสด, p < 0.001; รูปแบบ 1, p<0.001; รูปแบบ 2, p = 0.010)
ผลการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่า มีความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างคุณภาพการนอนหลับที่ดีและสุขภาพทางสติปัญญาที่ดีขึ้น และว่ามันลดความเสี่ยงของการลดอายุยืน
นักวิจัยใช้รุ่นการลดลงแบบเส้นตรง 2 ขั้นตอน เพื่อคํานวณจุดเปลี่ยนระหว่างระยะเวลาการนอนและวัยฟีโนไทปิคที่พัฒนาจาก log เป็น 7 ชั่วโมง (รูป 4)ความสัมพันธ์ระหว่างระยะเวลาการนอนและอายุของฟีโนไทปิคซึ่งชี้ให้เห็นว่า: สอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้านี้ ("ระยะเวลานอนที่ดีที่สุดไม่ใช่ '8 ชั่วโมง'!การนอนหลับไม่เกิน 7 ชั่วโมง อาจเร่งการเติบโตของอายุ!"), ระยะเวลาการนอนที่ดีที่สุดสําหรับมนุษย์คือ 7 ชั่วโมง และการนอนหลับน้อยกว่าหรือมากกว่า 7 ชั่วโมงสามารถเร่งการเติบโตของอายุปัจจัย
ผลการศึกษานี้ยังเปิดเผยถึงปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพที่เป็นไปได้ เช่น การออกกําลังกาย ที่อาจมีผลต่อความสัมพันธ์ระหว่างระยะเวลานอนและอายุของรูปแบบและมีผลสัมฤทธิ์สําคัญต่อการปฏิบัติทางคลินิกและนโยบายสุขภาพประชาชนการวิเคราะห์กลุ่มย่อยวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างระยะเวลาการนอนและอายุปัจจัยในกลุ่มที่มีระดับการออกกําลังกายที่แตกต่างกัน (รูป 5a)
ผลแสดงว่าในกลุ่มที่ไม่มีนิสัยการออกกําลังกาย การนอนหลับสั้นมากและนอนหลับนาน มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับอายุของฟีโนไทปิกในผู้เข้าร่วมที่ออกกําลังกายมากกว่า 150 นาทีต่อสัปดาห์, ระยะเวลาการนอนนอนถูกสัมพันธ์เชิงลบกับอายุของฟีโนไทปิก
จากนั้นนักวิจัยใช้รุ่น RCS เพื่อศึกษาต่อความสัมพันธ์ระหว่างระยะเวลานอนและอายุของฟีโนไทปิก ภายใต้กิจกรรมการออกกําลังกายที่แตกต่างกันกลุ่มที่นอนนาน สามารถได้ประโยชน์จากการออกกําลังกายเป็นประจําโดยกลุ่มที่มีเวลาการนอนสั้นและปริมาณการออกกําลังกายสูงไม่สามารถได้รับประโยชน์จากการออกกําลังกายเป็นประจําการออกกําลังกาย ที่ มี ระยะเวลา กลางวัน เป็นประจํา และ นอน พอเพียง สามารถ มี ผลดี ต่อ ร่างกาย.
ระยะเวลาการนอนหลับและความมั่นคงของจังหวะประจําวัน มีผลที่สําคัญต่อระดับของฮอร์โมนสําคัญเทสเตอรอนในเซรัสเมื่อ นอนไม่พอ หรือ นาฬิกาทางชีวภาพผิดปกติ, สังกัดของเทสเตอรอสเตอรอนในเซรมในร่างกายของมนุษย์อาจลดลง ซึ่งกลับมีผลต่อกระบวนการเผาผลาญและฟังก์ชันทางกายภาพต่างๆ ในร่างกายการ ศึกษา ก่อนหน้า นี้ ได้ แสดง ให้ เห็น ว่า การ ห้าม นอน ตลอด ระยะ สั้น อาจ ทํา ให้ อุปสรรค อ๊อกซิเดชั่น-ลด อุปสรรค ภาย ใน ของ ร่างกาย, ลดปริมาณของเมตาโบไลท์ที่แพร่กระจายในร่างกาย ที่ช่วยรักษาสุขภาพ และอาจทําให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรม ซึ่งอาจส่งผลกระทบต่อการทํางานของด้านต่างๆ ของร่างกาย
นอกจากนี้ รูปแบบการนอนหลับในระยะยาว (สั้นเกินไปหรือยาวเกินไป) เชื่อว่าเกี่ยวข้องกับการแก่ตัวที่เร่งรัด ซึ่งสามารถตรวจสอบผ่านการเปลี่ยนแปลงในระดับเซลล์เช่น การสังเกตเห็นความยาวของเทโลเมอร์สั้นลงสรุปคือ การรักษาเวลาการนอนที่ปานกลาง และนิสัยการนอนที่ดีและชะลอกระบวนการการแก่ตัว.
วันนี้เป็นวันหลับโลก และนักวิทยาศาสตร์ได้เปิดเผยถึงเวทย์มนต์ของ 7 ชั่วโมงของการนอนหลับ มันเหมือนกับรหัสเวทย์มนต์ ที่ชะลอการแก่ตัวและช่วยให้สุขภาพดีขึ้น ไม่ยาวเกินไปหรือสั้นเกินไปเพียงการนอนหลับอย่างปานกลาง รวมถึงการออกกําลังกายเป็นประจําเท่านั้น ที่สามารถทําให้ร่างกายเยาว์ใหม่เริ่มจากคืนนี้ เรามาปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตของเรา และพยายามให้ได้เวลานอนที่ดีที่สุด 7 ชั่วโมงทุกคืน
